- szlifować bruki
- = obijać bruki слоня́ться (шата́ться) без де́ла, грани́ть мостову́ю
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
szlifować bruki [bruk] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie mieć zajęcia, pracy i włóczyć się bez celu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od pół roku szlifowali bruki, nie mając nadziei na pracę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szlifować — bruki zob. bruk 1 … Słownik frazeologiczny
szlifować — ndk IV, szlifowaćfuję, szlifowaćfujesz, szlifowaćfuj, szlifowaćował, szlifowaćowany «nadawać gładkość, dokładne wymiary, połysk (czasem ostrość) obrabianym przedmiotom z metalu, szkła, drewna itp. przez odpowiednie gładzenie, polerowanie za… … Słownik języka polskiego
bruk — 1. Szlifować bruki «nie mając pracy, zajęcia, włóczyć się bez celu» 2. Znaleźć się na bruku; pójść, iść na bruk «pozostać, pozostawać bez pracy, bez środków utrzymania, bez mieszkania»: Napisałem prośbę o zwolnienie i tak się zakończył handlowy… … Słownik frazeologiczny
bruk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj nawierzchni (np. drogi) z kamieni (zwykle obrobionych) lub kostki betonowej różnych kształtów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bruk uliczny. Wyrywać kamienie z bruku. Układać bruk.{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bruk — m III, D. u, N. brukkiem; lm M. i 1. «nawierzchnia drogowa twarda, nie ulepszona, ułożona z kamienia polnego lub łamanego na podłożu z podsypki piaskowej» Gładki, nierówny, wyboisty, wyślizgany bruk. Naprawiać, układać bruk. ◊ Na miejskim,… … Słownik języka polskiego